Drowned in death. Once again on „Topielec” by Leśmian

The essay presents an interpretation of Bolesław Leśmian’s poem entitled Topielec (The Drowned), which has already been the subject of interest of many different scholars. The author of the essay draws attention to the difference in editing which appeared in the second edition of the volume Łąka (The Meadow) from 1937. The first edition of the book from 1920 contains the word “bezświat” (unworld) in the phrase “bezświat zarośli” (unworld of thicket) and this version was commonly adopted in the subsequent editions and analyses of Leśmian’s poetry. The author of the essay argues that is is rather the version of the second edition, namely “bezświt” (non-dusk) in “bezświt zarośli” (non-dusk of thicket), that is in accord with the poetics of Leśmian’s verse and the idea of the work. In the interpretation in accordance with the 1937 edition Topielec is a poem about drowning in death and gradual losing of the soul. Szkic prezentuje interpretację wiersza Bolesława Leśmiana Topielec, który wielokrotnie był przedmiotem zainteresowania badaczy. Autorka szkicu zwraca uwagę na różnicę edytorską, która pojawiła się w drugim wydaniu tomu Łąka z 1937 roku. W pierwszym wydaniu książki z roku 1920 wydrukowane jest słowo „bezświat” („bezświat zarośli”) i ta wersja przyjęta została powszechnie w kolejnych wznowieniach i opracowaniach poezji Leśmiana. Autorka szkicu ukazuje, że to raczej wersja drugiego wydania – „bezświt” („bezświt zarośli”) – zgodna jest z poetyką Leśmianowskich wierszy i zamysłem utworu. W interpretacji zgodnej z edycją z 1937 roku Topielec to wiersz o pogrążaniu w śmierci i stopniowym zatracaniu duszy